Szukasz szkolenia z suchego igłowania?
Spis treści
Czym jest suche igłowanie i po co się je stosuje?
Suche Igłowanie, z ang. dry needling lub inaczej igłoterapia, polega na stymulacji dysfunkcyjnych obszarów mięśnia i tkanki łącznej igłą akupunkturową. Dzięki suchemu igłowaniu terapeuta wpływa na elastyczność, konsystencję i jakość tkanki mięśniowo – powięziowej.
Wg badań dr Langevin, rotacja igły powoduję „owijanie się” tkanki łącznej dookoła igły, tworząc swojego rodzaju kłębek. Po pewnym okresie czasu „kłębek”, czyli tkanka łączna rozluźnia się, przez co możemy mieć wpływ na ruchomość i elastyczność blizn.
Z drugiej strony, używamy suchego igłowania do likwidowania mięśniowo – powięziowych punktów spustowych (MPPS). MPPS to nadwrażliwy obszar w napiętym paśmie mięśnia szkieletowego. Dzielimy MPPS na punkty aktywne i ukryte (latencyjne). Jedne i drugie powodują ból lokalny, ból rzutowany i dysfunkcję motoryczną tkanki mięśniowej. Różnica między ukrytym i aktywnym punktem spustowym polega na tym, że aktywny punkt spustowy powoduje objawy w sposób spontaniczny.
Wskazania do zastosowania suchego igłowania
Suche igłowanie może być stosowane w trakcie fizjoterapii w wielu schorzeniach i urazach, a jego skuteczność jest potwierdzona wieloma badaniami naukowymi.
Co to są punkty spustowe?
W dzisiejszym świecie, gdzie fizjoterapeuci stale poszukują skutecznych metod leczenia, suche igłowanie staje się prawdziwym fenomenem. To innowacyjna technika terapeutyczna, która zdobywa coraz większą popularność wśród specjalistów oraz pacjentów poszukujących szybkiego i efektywnego złagodzenia bólu.
Punkty spustowe, znane również jako “trigger points,” to określone obszary w mięśniach, które są szczególnie wrażliwe na bodźce i często są źródłem bólu. Te punkty spustowe mogą prowadzić do dyskomfortu, ograniczenia zakresu ruchu oraz mogą utrudniać codzienne funkcjonowanie. Właśnie tutaj suche igłowanie, znane również jako dry needling, może przynieść dużą ulgę.
Jak wygląda zabieg suchego igłowania?
Suche igłowanie polega na wkłuciu cienkiej igły w okolice punktu spustowego w celu wywołania skurczu, który prowadzi do rozluźnienia tkliwego miejsca. Igła pomaga zmniejszyć napięcie mięśniowe i stymuluje układ nerwowy do rozluźnienia obszaru bólowego. Głównym celem tej techniki jest złagodzenie bólu, poprawa zakresu ruchu oraz przywrócenie normalnego funkcjonowania mięśni.
Fizjoterapeuta stosujący metodę suchego igłowania po dokonaniu wnikliwego badania i przeprowadzeniu wywiadu z pacjentem palpacyjnie wyszukuje na ciele punkty spustowe, w okolicy których wprowadza igły. Pacjenci poddawani zabiegom suchego igłowania oceniają zabieg jako mało bolesny.
Korzyści z suchego igłowania
Suche igłowanie to jedna z metod pracy fizjoterapeuty, która zastosowana samodzielnie pozwala osiągnąć zadowalające dla Pacjenta efekty. Można i jest to polecane łączyć terapię dry needling z manualnymi zabiegami fizjoterapeutycznymi oraz ćwiczeniami.
Suche igłowanie przynosi wiele korzyści, w tym:
- Zmniejszenie bólu: Suche igłowanie pomaga zmniejszyć ból poprzez rozluźnienie napiętych mięśni. Warto pamiętać, że bezpośrednio po zabiegu mogą pojawiać się miejscowe dolegliwości bólowe w postaci tzw. zakwasów, które w ciągu kilku dni znikną.
- Poprawa ruchomości: Suche igłowanie może pomóc poprawić ruchomość poprzez zmniejszenie napięcia mięśniowego.
- Poprawa funkcji mięśni: Suche igłowanie może pomóc poprawić funkcję mięśni, rozluźnić je i przywrócić im pełen zakres ruchu. Wszystko po to, aby poprawić wydajność i zapobiec urazom.
Chcesz zostać specjalistą suchego igłowania?
Wyróżnia nas doskonała kadra szkoleniowa
Kadra Akademii Terapii Manualnej i Igłoterapii Suchej składa się z najwyższej klasy klinicystów i naukowców z Uniwersytetu Rey Juan Carlos w Madrycie prowadzących kursy z zakresu suchego igłowania, terapii manualnej i fizjologii bólu na całym świecie. Program kursu Igłoterapia Sucha – Akupunktura Kliniczna został stworzony przez dra. Fernández de las Peñas, światowego autorytetu w dziedzinie suchego igłowania, autora książki „Trigger Point Dry Needling: an Evidence and Clinical Approach”