Dysfunkcja skroniowo – żuchwowa. Wstęp i epidemiologia

WSTĘP

Dysfunkcja skroniowo żuchwowa (DSŻ) jest określeniem dotyczącym schorzeń stawu skroniowo – żuchwowego (SSŻ), mięśni żucia oraz tkanek z nimi związanych (np. więzadła, tkanki łączne) przedstawiających takie kliniczne problemy jak ból, ograniczenie ruchu szczęki i dźwięki w SSŻ. Przeprowadzono badania dotyczące różnych aspektów tej dysfunkcji w celu lepszego zrozumienia, diagnozy oraz podejścia terapeutycznego do tego rodzaju pacjentów. Zasugerowano, aby DSŻ zaliczyć do Syndromów Uwrażliwienia Centralnego. Bieżący artykuł podsumowuje aktualne dane dotyczące epidemiologii, klinicznych aspektów, diagnostyki różnicowej, patofizjologii i podejścia do pacjentów cierpiących na ból mięśniowo – powięziowy związany ze SSŻ.

EPIDEMIOLOGIA

Częstotliwość występowania DSŻ nie jest do końca jasna, niektóre badania pokazały współczynniki występowania DSŻ między 3% i 15% w zachodniej populacji oraz współczynniki zachorowalności rzędu 2% i 4%. Maksimum częstotliwości występowania schorzenia zauważono u kobiet w przedziale wiekowym 20-45 lat. Również starsi ludzie mogą cierpieć na ból pochodzenia skroniowo – żuchwowego związanym ze zmianami zwyrodnieniowymi w stawie. Isong et al. ustalił, że ogólne występowanie bólu pochodzenia skroniowo – żuchwowego wynosi 4,6%, dla kobiet 6,3% i dla mężczyzn 2,8% (ratio 2:1). Niemniej jednak, te badania nie rozróżniały między bólem pochodzenia mięśniowo – powięziowego i stawowego. Ból skroniowo – żuchwowy pochodzenia mięśniowo – powięziowego jest najczęstszą diagnozą (42%) u pacjentów z bólem twarzoczaszki, następnie przemieszczenie krążka międzystawowego z redukcją (32,1%) lub ból stawowy (30%).

Janal et al. zreferował występowanie DSŻ rzędu 10,5% (95%CI 8,5%-13%) w obszarze metropolii Nowego Jorku. W tym badaniu, występowanie bólu skroniowo – żuchwowego pochodzenia mięśniowo – powięziowego było znacząco częstsze u młodych, czarnych oraz pochodzenia nie latynoamerykańskiego kobiet. Balke et al. zgłosił częstsze występowanie bólu skroniowo – żuchwowego pochodzenia mięśniowo – powięziowego, przesuwania się krążka międzystawowego oraz bólu stawowego u osób zamieszkałych na obszarach wiejskich niż u osób zamieszkałych w obszarach miejskich.

Wnioski wynikające z metaanalizy zawierającej 21 badań epidemiologicznych przeprowadzonych na 3463 osobach z bólem twarzoczaszki, ustaliły ogólne występowanie bólu skroniowo – żuchwowego pochodzenia mięśniowo – powięziowego na poziomie 45,3% oraz występowanie przesuwania się krążka międzykręgowego na poziomie 41,1%. W tym przeglądzie zaobserwowano, że w badaniach obejmujących ogólną populację 2491 osób, powszechne występowanie bólu skroniowo – żuchwowego pochodzenia mięśniowo – powięziowego sytuuje się na poziomie 9,7% oraz przesuwania się krążka na poziomie 11,4%. Niemniej jednak, występowanie DSŻ pochodzenia mięśniowo – powięziowego jest wyższe u osób z takimi schorzeniami jak syndrom późnego smagnięcia biczem lub zarzucanie (refluks) żołądkowo – przełykowe.

Dodatkowo, ból SŻ pochodzenia mięśniowo – powięziowego często współwystępuje z innymi jednostkami chorobowymi, np. bóle głowy. Goncalves et al. wykrył znacząco większe prawdopodobieństwo występowania bólów głowy, migreny oraz napięciowych bólów głowy u pacjentów z DSŻ pochodzenia mięśniowo powięziowego w porównaniu do pacjentów bez DSŻ pochodzenia mięśniowo – powięziowego.

Rokowanie DSŻ pochodzenia mięśniowo – powięziowego jest kontrowersyjne. Rammelsberg et al. wykrył, w 5 letnim badaniu przeprowadzonym strategią porównań podłużnych, znaczne różnice w przebiegu czasowym DSŻ pochodzenia mięśniowo – powięziowego. W 31% przypadków była trwała, w 33% przypadków ustępowała i w 36% przypadków powracająca. Istnieje zatem potrzeba przeprowadzenia badań strategią porównań podłużnych z bardzo dobrze opisanymi grupami, np. zgodnie z kryteriami diagnostycznymi dla bólu skroniowo – żuchwowego, w celu lepszego zrozumienia występowania, zachorowalności, przebiegu oraz rokowania.

Więcej wiedzy teoretycznej i praktycznej zdobędziesz na naszych kursach: https://atmis.pl/szkolenia-z-igloterapii/

Opracowanie i tłumaczenie: Mateusz Kobylarz

Akademia Terapii Manualnej i Igłoterapii Suchej – ATMIS

Literatura:

César Fernandez-de-las-Penas and Peter Svensson. Myofascial Temporomandibular Disorders. Current Rheumatology Reviews (2016) 12: 40.