Igłoterapia Sucha. Fakty i mity (część pierwsza)

Niewątpliwie igłoterapia sucha przeżywa swoisty boom w naszym kraju. Pojawiają się co raz to nowe kursy, z przeróżną ofertą programową. Powstaje więc samoistne pytanie, czy każdy kurs igłoterapii suchej uczy tego samego? Czy suche igłowanie suchemu igłowaniu równe?

Po pierwsze, warto zastanowić się nad fundamentem teoretycznym igłoterapii suchej. Za „odkrywcę” igłoterapii suchej uważa się Karela Lewita(1916-2014). Ta legenda fizjoterapii przeprowadzała iniekcje mięśniowo – powięziowych punktów spustowych. Pewnego dnia, Karel Lewitt postanowił wprowadzić suchą igłę w okolicę mięśniowo – powięziowego punktu spustowego. Sucha igła, bo bez żadnej substancji.

Zauważył, że efekty terapeutyczne u pacjentów poddanych „suchej igle” są takie same lub podobne, jak u tych poddanych „mokrej igle” – czyli z substancją przeciwbólową lub sterydową.

Skoro nie ma różnicy, to po co przepłacać? Czyli po co wstrzykiwać substancję mogącą wywołać skutki uboczne, skoro możemy wprowadzić „suchą igłę” i otrzymać podobne efekty.

Tutaj pojawia się pierwsze pytanie, igła iniekcyjna czy akupunkturowa? Czyli: gruba czy cienka igła?

Standardowa średnica igły akupunkturowej to od 0,25 do 0,3mm. Standardowa średnica igły iniekcyjnej (do iniekcji podskórnej) waha się od 0,5 do 0,7 mm, czyli jest co najmniej dwa razy grubsza od igły akupunkturowej. Igły do infuzji zazwyczaj są jeszcze grubsze (z używaniem takich igieł do wykonania suchego igłowania również się spotkaliśmy). Dodatkowo igły iniekcyjne oraz igły do infuzji posiadają ostre, skośne zakończenie. Zakończenie (czubek) igły akupunkturowej jest polerowane, przez co uraz tkanki poddawanej igłoterapii przy użyciu igły akupunkturowej jest minimalny.

Jeśli chcesz sprawdzić ofertę kursów igłoterapii suchej/suchego igłowania, możesz zrobić to tutaj: https://atmis.pl/szkolenia-z-igloterapii/

Autor: Mateusz Kobylarz